Steek je tong maar uit naar mij…
Waarom? omdat ik daar veel informatie uit haal over de (energetische) toestand van je interne organen.
In de TCM (Traditionele Chinese geneeskunde) wordt o.a. gebruik gemaakt van de tongdiagnose.
Veel mensen reageren nogal verbaast als ik vraag om de tong uit te steken naar mij. Volwassenen hebben vaak al sinds hun kindertijd niet echt meer hun tong naar iemand anders uitgestoken. Vaak krijg ik de opmerking: “ik heb mijn tong niet gepoetst bij het tandenpoetsen”, doelend op het feit dat veel mensen hun tong schrapen om het beslag er van af te halen.
Maar ik heb ze zo het liefste, met alles er op en er aan.
Want in de TCM is de tong verbonden met de organen en systemen in het lichaam. Is er iets veranderd, door ziekte of stress enz, wordt dit zichtbaar aan de tong.
De vorm, de dikte, de kleur, het beslag en zelfs hoever hij wordt uitgestoken geeft veel informatie.
De kleur bijvoorbeeld, normaal is een tong helder roze van kleur. Is hij rood dan is dit een indicatie dat er hitte in het lichaam zit, bv een ontsteking. Is hij bleek wijst dat eerder op koude. Soms kan een tong paars zijn, een teken van stagnatie. Ook de vorm zegt wat over jouw toestand. Als de tong slap is bijvoorbeeld, is er een tekort aan Qi (energie).
Het beslag van de tong geeft o.a. ook informatie over hitte of warmte in het lichaam. Een geel tongbeslag wijst op warmte en een wit tongbeslag wijst op koude. Er hoort wel een dun laagje op de tong te zitten, helder wit van kleur.
Verder is de tong verdeeld in zones die corresponderen met organen en gebieden in het lichaam
Het puntje van de tong is voor het hart, daarachter bevindt zich het gebied van de long. Het midden van de tong is gekoppeld aan de milt en de maag. Terwijl de zijkanten de lever en de galblaas weerspiegelen. Helemaal achter op de tong bevindt zich het gebied van de nieren en de blaas.
Heb je tandafdrukken in de zijkant van je tong staan bijvoorbeeld, kan dat duiden op een tekort aan energie in de milt. Dit kan zich uiten door veel piekeren, erg bezorgd zijn, maar ook in spijsverteringsproblemen.
Zo is de tong eigenlijk een landkaart van jouw innelijke landschap.
Natuurlijk is er veel meer informatie te vinden op de tong. Ook de onderkant wordt vaak bekeken.
De tongdiagnose is een betrouwbaar instrument in de TCM praktijk.
Wel moet hierbij aangetekend worden dat medicijngebruik het beeld van de tong kan veranderen. Antibiotica zorgt er voor dat het beslag op sommige plekjes wegvalt. Je hebt dan een zgn gepelde tong. Costicosteroiden geven bij langdurig gebruik een rode, gezwollen tong.
Daarom is het van belang om te weten of iemand bepaalde medicijnen neemt.
Ook voeding en drank vertekenen het tongbeeld, bv koffie laat het tongbeslag meer gelig lijken. Echter dit is door de geoefende “tongkijker” goed te onderscheiden.
Naast de tongdiagnose wordt ook vaak de polsdiagnose gebruikt. Deze is veel ingewikkelder en meer veranderlijk op korte termijn. Het onder de knie krijgen van de polsdiagnose vraagt enkele jaren van ervaring en oefening. De combinatie van pols en tongdiagnose is echter een goed bruikbaar middel.
Uiteraard betreft het hier de TCM diagnose, deze verschilt wezenlijk van de reguliere westerse diagnose.
In het bovengenoemde geval van tekort aan milt energie bijvoorbeeld, zal een arts in het ziekenhuis waarschijnlijk niets vinden. Dit komt omdat de TCM therapeut op een heel ander vlak kijkt en werkt. In de TCM draait alles om Qi (energie).
Zo vormen de TCM therapie en de reguliere westerse therapie een mooi geheel en vullen ze elkaar aan.
Dus bij mij geldt: laat het achterste van je tong maar zien.
